Gepubliceerd op 7 mei 2023

Een museum bezoeken door de ogen van een peuter

Een vakantie boeken aan de andere kant van de wereld? Niet nodig! Jezelf opladen kan namelijk ook in het museum en ja, óók met kleintje erbij. Zie je het al voor je?: “Nee niet rennen! Je mag het kunstwerk niet aanraken!”. Maar vergis je niet, diezelfde pittige peuter helpt jou ook om helemaal in het ‘nu’ te genieten van kunst, waardoor je allemaal mooie dingen ziet die je vroeger niet eens zou opmerken.

Alles is een avontuur
Niet alleen de museumstukken zijn voor jonge kinderen interessant. De draaideuren, trappen en bijzondere plafonds zijn ook het bekijken waard. Wanneer is de laatste keer dat jij met al je aandacht vol verwondering in een museum rondliep? Een mooie uitdaging: bekijk het museum eens door de ogen van je kleintje, het zal je nog verrassen!

Bezoek aan Boijmans; met een peuter als reisleider
Vandaag brengen we een bezoekje aan Museum Boijmans Van Beuningen, eens even kijken wat mijn driejarige peuter hiervan vindt. Een museumuitje door zijn ogen!

1) Apollo – Olaf Nicolai

Wat is dat voor glimmend groot ding midden op het plein? Joepie het is een voetbalkooi! En er ligt ook nog een voetbal in. Het is nog wel even zoeken waar precies de ingang zit, maar daarna wil ik er niet meer uit. Omdat het grote ding opgebouwd is uit spiegels, zie ik mijzelf terwijl ik een balletje trap. Dat maakt het extra leuk!

Duur: 15 minuten

2) Grote Geesten (Figuur nr. 8) – Thomas Schutte

Dit grappige bruine beeld bij de ingang wil ik in zijn buik prikken! Naar binnen? Heb je haast ofzo mama? Ik moet eerst nog even rustig alle lichaamsdelen opnoemen. Dan zie ik in mijn ooghoeken de draaideur van het museum. Ik roep nog even ‘Dag meneer!’ en ben als een speer weg. Drie... nee vier rondjes en waggel dan duizelig naar binnen.

Duur: 5 minuten

3) Merry-Go-Round Coat Rack – Wiekie Somers
Het moet even worden voorgedaan, maar daarna takel ik als een volleerde mijnwerker mijn jas naar boven. En omdat ik van mening ben dat leuke dingen nu eenmaal heel vaak herhaald moeten worden, blijf ik als een malle trekken. Jammer genoeg vindt mijn moeder dat ik nu vaak genoeg aan het touw getrokken heb. Flauw!

Dan zie ik mijn jas boven mijn hoofd zweven in de carrousel. Dag jas, tot zo! Oeps, we kunnen onze spullen niet in het doorzichtige kluisje opbergen, omdat we vergeten zijn een muntje mee te nemen. Gelukkig mogen we een centje lenen van die aardige meneer achter de balie. En dan vergeet mama nog iets: dat ik natuurlijk zelf het muntje in het kluisje wil stoppen. Als ik daarna ook al niet het kluisje een paar keer mag open en dichtdoen word ik echt boos. Zodra de spullen zijn opgeborgen, trek ik een sprintje richting de museumzaal. O nee, rennen mag niet in het museum. Ik laat ons kaartje zien aan de beveiliger bij de deur en klim keurig, helemaal zelf, naar boven.

Duur: 15 minuten

4) De Toren van Babel - Pieter Bruegel
Dit is een beroemd schilderij waar ontzettend veel op gebeurt. Ik wil er heel lang naar kijken, want ik zie overal kleine mannetjes die aan het bouwen en sjouwen zijn. Je kunt goed zien hoe de toren is gemaakt. Het is een beetje druk in het museum, ik zie alleen de billen van andere bezoekers. Mijn moeder tilt me op en dankzij mijn verrekijker zie ik net iets meer dan met mijn eigen ogen. Het liefst zou ik de toren met een vergrootglas bekijken. De vorige keer dat we hier waren mocht ik met papieren bekers de toren van Babel nabouwen. Sindsdien noem ik elk hoog gebouw dat we zien: Toren van Babel.

Duur: 6 minuten

Ik moet plassen! Helaas geef ik het te laat aan, dus moeten we naar beneden om een schone broek te pakken. Helemaal niet erg, want zo kan ik nóg een keer het centje erin doen. Nog even afwachten hoe vaak ik het kluisje nu open en dicht mag doen. In de toiletten beneden is geen verschoonplek, maar dat is voor mij niet erg. Wel vind ik het jammer dat ze geen opstapje hebben, want ik kan niet zo goed bij de kraan kan om mijn handen te wassen.

Duur: 10 minuten

5) Maurizio Cattelan

Hee daar kijkt een mannetje door een gat in de vloer omhoog! Zou hij in het museum wonen? Ik vind het wel een beetje spannend. Gelukkig zit er glas omheen. Laten we maar snel weggaan voordat het mannetje stiekem uit zijn hokje komt.

Duur: 4 minuten

6) De Mandril – Oskar Kokoschka

Oe oe oe aaaa! Op een hoog volume produceer ik apengeluiden en kijk trots om me heen. Mama vindt mijn geluiden niet zo prettig voor de andere museumbezoekers. Maar ik zie een paar opa’s en oma’s naar mij lachen, dus misschien houden zij wel van dierengeluiden. Ik vind dit grote werk spannend en leuk tegelijk en praat met mama honderduit over de dierentuin.

Duur: 5 minuten

7) Lyriches - Wassily Kandinsky

Als ik goed kijk naar de lijnen en kleurvlakken op dit schilderij zie ik toch echt een paard. En er zit ook nog een ruiter bovenop. Ik wil dat paard natuurlijk wel even met mijn vinger aanraken. Maar dan zie ik meneer de suppoost streng kijken en trek snel mijn vinger terug. Als we teruglopen, zie ik lange plastic flappen hangen. Dat hebben ze vast opgehangen voor kindjes om mee te spelen. Een feest om tien keer door heen te lopen!

Duur: 4 minuten

8) Infinity Mirror Room – Phalli’s Field (Floor-Show) - Yayoi Kusama

Mijn eerste gedachte in de spiegelkamer was, wow dit gaat heel leuk worden! Maar precies als ik me opmaak voor een grote sprong in de berg met rood gestippelde knuffelbeesten word ik teruggetrokken. Waarom mag je knuffels niet aanraken? Ik snap er niets van en ben een beetje verdrietig.

Duur: 3 minuten

Gelukkig stelt mijn moeder voor om naar het museumrestaurant te gaan. Hier hebben ze lekkere boterhammen met jam, hagelslag en pindakaas. Heuh, wat vreemd er zijn helemaal geen kinderstoelen, alleen grote stoelen en lage krukjes. Maar ik ben groot, dus pas best op een grote mensen stoel hoor. Ik hoop wel dat ze hier de volgende keer een speelhoek hebben! Na het eten gaan we weer weg. Maar natuurlijk niet voordat ik mijn jas omlaag getakeld heb en nog even gespeeld heb in de voetbalkooi.