Rotterdams theatergezelschap Theater Mooi Weer brengt Tramlijn Begeerte op de planken
Regisseur Eva Lemaire van het Rotterdamse theatergezelschap Theater Mooi Weer brengt Tramlijn Begeerte op de planken. Een voorstelling die zich afspeelt in een veel te klein huis waarvan de muren bijna barsten van de spanning tussen ex-veteraan Stanley en zijn vrouw Stella.
Oscar van Bekkum sprak Eva Lemaire, Dramaturg Alexander Schreuder en acteur Mendel van der Ploeg over het toneelstuk van Tennessee Williams, één van de beroemdste toneelstukken ooit. De verfilming A Streetcar named desire uit 1951 met Vivian Leigh en Marlon Brando maakte het verhaal wereldberoemd.
Waarom wilden jullie Tramlijn Begeerte opvoeren?
Eva: ’’Dit stuk is nog altijd pijnlijk actueel. Het gaat over een stel vol liefde, woede en frustratie, opgesloten in een huis waar de muren op je afkomen. De heftige emoties maken we zichtbaar met fysiek spel, zoals klimmen, vallen, vechten. In het tijdperk na MeToo willen mensen de wereld heel duidelijk indelen. Ik vind het interessant om juist het grijze gebied te laten zien. Achter slecht gedrag zit vaak een verhaal. Tramlijn Begeerte laat die complexiteit voelen.’’
Alexander: ’’Juist dat maakt het krachtig. Stanley en Stella zitten in een giftige relatie, maar houden ook oneindig veel van elkaar.’’
Mendel, wat doe je ervoor om in de rol van Stanley te kunnen kruipen?
Mendel: ’’Ik kan me niet 1-op-1 identificeren met het personage Stanley, maar er zijn wel delen van mezelf die ik erin herken. Als ik bots met iemand op wie ik erg verliefd ben, exploderen de emoties, maar blijf ik proberen om weer bij elkaar te komen. In theater wordt dit natuurlijk in het extreme getrokken. Het wordt een acrobatisch schouwspel waarin we echt de randjes opzoeken.’’
Hoe zien we dat veel te kleine huis?
Eva: ’’Het publiek kijkt een poppenhuis in, alsof het huis doormidden gezaagd is. Het decor bestaat uit twee verdiepingen: zes kamers en een trappenhuis. In de wc kun je niet eens rechtop staan. Alles voelt benauwd en wankel, net als het leven van de personages. Het huis is hun wereld – bij elkaar geraapt, met tweedehands spullen. Als toeschouwer zie je ook wat voor de personages geheim blijft. De acteurs zien elkaar niet altijd, maar het publiek kan in iedere kamer kijken.’’
Wat wil je dat het publiek meeneemt na het zien van de voorstelling?
Alle drie: ’’Wat we altijd willen dat het publiek meeneemt na een goede voorstelling: het gevoel dat je bij een bijzonder moment aanwezig was, dat je in de spiegel hebt gekeken, dat je iets herkent van jezelf en je omgeving waardoor je anders en met misschien met wat meer empathie naar buiten loopt. We creëren een bijzondere wereld waarin het publiek écht wordt meegenomen.’’
De voorstelling is van 11 september t/m 11 oktober te zien in het eigen theater aan de Willem Buytewechstraat. Kaarten zijn verkrijgbaar via deze link. Het is mogelijk om voor de voorstelling een vegetarische maaltijd te nuttigen.
Foto: Titia Hahne
