Sumru Yavrucuk en Yeşim Koçak Tatavlada Son Dans / Last Dance in Tatavla

Dit theaterstuk is een ode aan verzet en herinnering en laat zien hoe mensen omgaan met verlies en verandering. Het verhaal volgt Eleni en Gül, die zich terugtrekken achter gesloten ramen om te ontsnappen aan de harde realiteit. In hun besloten ruimte scheppen zij een wereld vol kinderlijke spelletjes, vrolijke herinneringen en dans. Zo ontstaat een contrast tussen de donkere buitenwereld en hun lichte, speelse verbeelding. De keuze om te lachen in plaats van te zwijgen of te huilen, maakt hun verhaal krachtig en hoopvol. Het stuk benadrukt de veerkracht van vriendschap en de menselijke drang om licht te vinden in duisternis. Daarmee biedt het publiek zowel een historische reflectie als een intieme, persoonlijke beleving.