Je, tu, il elle ¹⁹⁷⁴

In haar gedurfde speelfilmdebuut Je, tu, il, elle (1974) zet Chantal Akerman direct de toon: radicaal, intiem en compromisloos persoonlijk. In drie losse hoofdstukken volgen we een jonge vrouw (gespeeld door Akerman zelf) die zich eerst vrijwillig opsluit in een lege kamer, vervolgens lift met een vreemdeling, en uiteindelijk een nacht doorbrengt bij een ex-geliefde. Wat begint als een studie in afzondering groeit uit tot een rauwe, fysieke verkenning van verlangen, intimiteit en queeridentiteit.

Chantal Akerman (1950–2015) was een baanbrekende Belgische filmmaker en kunstenaar, bekend om haar radicale en persoonlijke filmstijl. Op jonge leeftijd geïnspireerd door Godard, ontwikkelde ze vanaf de jaren zeventig een uniek filmisch handschrift waarin tijd, ruimte en alledaagsheid centraal staan. Haar internationale doorbraak kwam met Jeanne Dielman, 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles (1975), inmiddels uitgeroepen tot de beste film aller tijden (Sight & Sound, 2022). Akerman maakte meer dan vijftig films, variërend van fictie tot documentaire en installatiekunst, en wordt wereldwijd geroemd om haar invloed op feministische en queer cinema. Haar werk onderzoekt thema’s als identiteit, herinnering, verlangen en autonomie, en inspireert tot op vandaag generaties filmmakers.

Inleiding van Dana Linsen Dana Linssen is filmcriticus voor NRC sinds 1997, voormalig hoofdredacteur van de Filmkrant (1998-2019), docent en filosoof. Als oprichter van het Slow Criticism Project organiseert ze interventies als tegenwicht voor de commodificatie van filmjournalistiek . Ze staat bekend om haar scherpe analyses en passie voor cinema als kunstvorm. Met haar expertise en enthousiasme weet Dana je te inspireren om met een frisse blik naar film te kijken.