Carel van Hees presenteert SAXMAN FOREVER

Als jonge fotograaf ontmoette Carel van Hees eind jaren ’80 saxofonist en violist Piet le Blanc in Rotterdam. In 1992 publiceerde hij SAXMAN, een collectie zwart-wit foto’s en een cassette met stemmen, stadsgeluiden en een saxofoon. In 1995 volgde de film SAXMAN die hij samen met Martijn ’t Hart maakte.  Nu presenteert hij met behulp van een geslaagde crowdfunding SAXMAN FOREVER op 29 november in KINO. Eerst wordt de documentaire vertoond, daarna zal in de kleine foyer het boek worden gepresenteerd. 

Piet le Blanc was een eigenzinnige, getalenteerde selfmade muzikant met een ontembare liefde voor muziek en het publiek. Hij en zijn instrumenten, alt-, baritonsax en viool, waren onafscheidelijk. Carel van Hees (ook bekend van zijn foto's van Cor Eversteijn/Jimmy Granti) trok regelmatig met Piet door de stad. Carel met zijn camera, Piet met zijn saxofoon.

Carel van Hees: ’’Als je mazzel hebt kom je een paar keer in het leven iemand tegen die indruk maakt. Ik ontmoette Piet eind jaren ’80 in Rotterdam. Hij leek op de Franse acteur Jean Gabin, ze hadden broers kunnen zijn. In die tijd was ik een jonge fotograaf, op zoek naar beeld en verhalen. Piet had het allebei. De camera was een excuus en een entreeticket om zijn wereld binnen te komen. In zijn gezicht zag ik kracht, kwetsbaarheid en melancholie. Een reden om lang naar hem te blijven kijken.''

Hij vervolgt: ''Piet le Blanc ademde muziek – dag en nacht. Als hij sliep stonden zijn alt- en baritonsax en zijn viool naast zijn bed, ready to roll. Waar Piet verscheen was leven en werd er vaak en hard gelachen. Hij werkte zeven dagen per week. In kroegen, op straat of onder viaducten. Het was nooit moeilijk hem te vinden. Rotterdam is niet groot en op een onverwacht moment was daar het herkenbare geluid van de Saxman, breekbaar en begeleid door een schorre lach.’’

Eerbetoon aan mooi en bijzonder mens

''Nu is het 2025, en dertig jaar later verschijnt het boek Saxman Forever. Het is gemaakt vanuit de overtuiging dat Piet le Blanc een mooi en bijzonder mens was. Ik wil meer laten zien van zijn aanwezigheid in de stad, van de memorabele momenten die hij veroorzaakte. We zien zijn talent, zijn vrolijkheid en zijn schaamte. Het is moeilijk om niet van hem te houden. Fotografie toont iets dat er niet meer is, maar confronteert ons ook met levensdrift en eindigheid.''

SAXMAN FOREVER bestaat uit een grijze enveloppe met op de voorkant de gezeefdrukte titel van de uitgave. In de enveloppe bevinden zich twee cahiers. Een met zwart-wit foto’s, waarin Piet le Blanc en de straten en café’s van Rotterdam een hoofdrol spelen. Het tweede cahier vult die beeldenwereld aan met verhalen van vrienden en collega’s van Piet le Blanc. Onder meer Benjamin Herman, Freek Schell, Gerard Cox, Jack Kerklaan, Keimpe de Jong, Maria Heiden, Rob Baris, Roland Vonk en Wilfried de Jong zijn gesproken. Daarnaast ook artikelen uit kranten en tijdschriften die de wereld en de persoon van Piet le Blanc inzichtelijk maken en de sfeer oproepen van het Rotterdam waar de mensen de Saxman tegen het lijf konden lopen.

''Alles speelt zich af tussen 1991 en 1996. Je ziet vrouwen met hoge- en geparfumeerde kapsels en mannen in pakken met opgevulde schouders. Je ruikt bier, hoort een saxofoon en kijkt naar de schijnbaar onverwoestbare Piet le Blanc.''