Stijn ter Braak

Met de installatie verheft hij een herkenbare realiteit tot kunst: een straat zoals je die in Vlaanderen, waar Ter Braak woont en werkt, kunt tegenkomen. Compleet met zebrapad en trambaan, precies op maat van de vijfentwintig meter lange ‘etalage’ langs de hellingbaan, maar dan ondersteboven. Bezoekers krijgen de kans om een doorsnee straatwandeling vanuit een ander perspectief te ondergaan.

Voor dit nieuwe werk laat Ter Braak zich inspireren door onder meer het soms surrealistische Belgische landschap, barokke plafondschilderingen én kerkelijke architectuur. De gemene deler tussen deze verschijnselen en de werkwijze van Ter Braak? Het oog van de toeschouwer voor de gek houden met trompe-l’oeil-effecten. Door een stuk weg op zijn kop te zetten, wordt diepte ineens hoogte en laat hij de bezoeker opnieuw kijken naar alledaagse sporen uit het straatbeeld, zoals onkruid tussen stoeptegels, weggegooide bekertjes en wegversperringen. 

Vanuit zijn fascinatie met de alledaagse werkelijkheid begint Ter Braak na zijn studie schilderkunst aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen met het namaken van zijn inboedel uit afgedankt materiaal. Op ware schaal bootst hij met gevonden voorwerpen het uiterlijk van zijn woonkamer, slaapkamer en badkamer na. Altijd met een twist: Ter Braak speelt in zijn installaties met vertrouwdheid en vervreemding, zoals een spiegel die niet spiegelt of een perspectief dat je maag doet omdraaien. Ook Weg maakte de kunstenaar met alledaagse materialen zoals piepschuim, karton en vloertapijt. Voor de bezoeker in HAL 6 ziet alles er levensecht uit, maar wandelaars buiten op de hellingbaan zien de rauwe achterzijde van de installatie. Voor hen is het duidelijk dat het om een flinterdunne illusie gaat.