Lucy Beech: Ooze

Terwijl er vandaag de dag veel aandacht is voor de manier waarop afval geproduceerd wordt in een samenleving, houdt Lucy Beech (zij/hen) zich juist bezig met hoe afval vorm geeft aan die samenleving. De meest recente werken van deze beeldend kunstenaar en filmmaker hebben betrekking op hoe afval bijvoorbeeld binnen de context van wetenschap en fictie gebruikt wordt om “de grenzen te vervagen tussen sociale constructen en biologische feiten”. Beech doet daarbij diepgaand onderzoek naar feitelijke en denkbeeldige ervaringen die kunnen bijdragen aan het begrip van gender, verlangen en soms ook crisis. Onderdeel van hun solotentoonstelling Ooze is de nieuwe film Flush, die de kunstenaar in opdracht maakte voor Kunstinstituut Melly. Daarnaast omvat de tentoonstelling de Nederlandse première van Warm Decembers (2022) en het vroegere werk Reproductive Exile (2018).

Voor het maken van deze films correspondeerde Beech met historici, dichters en artsen. Ook schaduwde de kunstenaar afvalverwerkingsspecialisten en wetenschappers op het gebied van voortplanting. Beech is met name geïnteresseerd in soorten afval die niet gemakkelijk onder te brengen zijn in één categorie, onderzoeksgebied of productieproces. Het aan de orde stellen van de manier waarop afval en technologie in staat zijn opvattingen over productiviteit en gender te veranderen, en hoe dit in verband staat met voortplanting, loopt als een rode draad door de in Ooze getoonde bewegende beelden.