De zondagochtend was wat mij betreft het fijnste moment van het weekend. Op tijd opstaan (want vroeg wakker zijn we toch wel) en dan snel richting de stad voor een ontbijtje. Maar sinds we er in februari een zoontje bij hebben gekregen, is een uitje met het gezin best een uitdaging geworden. Sterker nog: lekker thuis blijven is vaak een wel heel aantrekkelijk alternatief. 

Het lijkt wel een volksverhuizing
Thuis op de bank hangen, dat is niets voor mij. Zeker als dat betekent dat ik ons zondagse uitje moet laten schieten. En dus trekken we er nog steeds op uit, alleen zijn we veel meer tijd kwijt om alles te verzamelen. Ik was even vergeten dat je met een baby zoveel spullen mee moet sjouwen, dat ik de eerste keer de helft thuis liet liggen. Het flesje voor baby Boris zat gelukkig wél in de tas, maar de spuugdoekjes en de kroel van Ruben waren we vergeten. Killing wanneer je peuter de nacht ervoor net iets te weinig heeft geslapen. Hoe doen gezinnen met vier kids dat? Ik maak mentaal een diepe buiging voor deze bikkels.

Vooral geen haast hebben
Ik was ook even vergeten dat je met een baby geen haast moet hebben. Spreek je ergens om 10.00 uur met vrienden af? Grote kans dat je te laat bent. Want net op het moment dat iedereen klaar is voor vertrek (en dat is al een hele uitdaging), merk je dat de baby is doorgelekt en kun je weer opnieuw beginnen met het klaarmaak-ritueel. Gevolg: minimaal een kwartier vertraging.

Waar gaan we naartoe?
In de stad zijn gelukkig heel wat kindvriendelijke zaakjes te vinden en door de jaren heen hebben we zo onze favoriete plekken ontdekt. We weten precies waar het leuk is met onze grootste meneer en waar wij het als ouders ook naar ons zin hebben. Met kleine Boris erbij is het weer even heroriënteren, want waar kunnen we ook goed terecht met een kinderwagen en waar kunnen we Boris gemakkelijk verschonen, zonder de bankjes van het restaurant te vervuilen?

Let it gooo, let it gooo
Eerlijk is eerlijk, ik moet bekennen dat ook op stap gaan met twee kids weer went. ‘Laat het los’ is mijn nieuwe mantra (een beetje gejat van Elsa) en ik heb me voorgenomen om er zelf zo ontspannen mogelijk mee om te gaan. Heeft Ruben een keer geen zin om met gekamde haren het huis te verlaten? Jammer dan, ik maak me er steeds minder druk om. Manlief noemde het pas ‘choose your battles’. En met dit zinnetje in mijn achterhoofd stappen we stukken relaxter ons huis uit.