Een zinnenprikkelende en bij voorbaat onvergetelijke belevenis wordt de tentoonstelling Actie <-> Reactie in de Kunsthal. Dat geldt ook voor de installatie WATERLICHT van Daan Roosegaarde die donderdag 25 t/m 27 oktober het Museumpark overspoelt.
WATERLICHT van Daan Roosegaarde zal zeker dat wow-effect hebben”, zegt directeur van de Kunsthal Emily Ansenk. “Het gaat daarbij buiten de Kunsthal om een echte ervaring, iets dat je alleen kunt beleven als je er daadwerkelijk bij bent. Je moet er echt voor komen.” Zo is het ook met de tentoonstelling in de Kunsthal.
WATERLICHT
Bij het reizende kunstwerk, dat eerder te zien was in bijvoorbeeld New York en Amsterdam met tienduizenden bezoekers, wordt met licht een overstroming gesimuleerd. In Rotterdam is het werk speciaal ontworpen voor het Museumpark en de Kunsthal. Roosegaarde: “We leven hier heel eigenwijs al meer dan duizend jaar onder de zeespiegel. De kans dat het fout gaat wordt steeds groter. WATERLICHT gaat over kracht en kwetsbaarheid. Enerzijds is er de dreiging. Maar het toont ook mogelijkheden: we kunnen bijvoorbeeld drijvende steden bouwen. We hopen op een beetje slecht weer, want waterdruppels breken het licht heel mooi.”
Actie <-> Reactie
De tentoonstelling in de Kunsthal zal Roosegaarde zo snel mogelijk bezoeken. “Er zijn echt waanzinnige werken hier naartoe gebracht, waardoor ik ook zelf geïnspireerd wordt.” Zo tipt hij de “magische, bijna hallucinerende ruimtes van licht” van Carlos Cruz-Diez in het werk Chromosaturation. Of “de dansende, zwarte lijnen in de lucht, gedragen door de wind van alledaagse ventilatoren” (Beyond the Fans van Žilvinas Kempinas). Bijzonder vindt hij ook Penetrable van Jesús Rafael Soto: “een gigantische hoeveelheid gele draadjes waarin je kunt verdwalen”.
Ervaring
Ansenk: “Tegenwoordig is het creëren van ervaringen belangrijker. Je ziet dat steeds vaker alle zintuigen worden aangesproken. Het gaat vooral over de rol van het publiek. De kunstwerken doen niets zonder de toeschouwer. Als publiek ben je er onderdeel van. Heel tof vind ik onder meer het eerste werk dat je tegenkomt. Het ‘Mechanisches Ballet van Heinz Mack uit 1963 bestond alleen als model en wordt nu voor het eerst opgebouwd. Het wordt een feest voor het oog en iets dat je zelf gezien moet hebben.”
